Skip to main content

Ornecki Program Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi był modelem współpracy kilku miejscowości z gminy Orneta, które reprezentowane były przez organizacje pozarządowe, sołtysów i osoby pracujące w świetlicach wiejskich. Centralnym miejscem konsultacji i spotkań organizacyjnych był ornecki Miejski Dom Kultury, który pełnił rolę współrealizatora Programu. Urząd Miasta i Gminy Orneta reprezentowany przez Burmistrza Ireneusza Popiela czynnie wspierał realizację programu. Program był możliwością realizowania działań w obszarze kultury i aktywności społecznej i odpowiadał na pomysły i potrzeby lokalnych społeczności, zaś dla liderów świetnym sposobem na przyciągnięcie ludzi i zaangażowanie ich do dalszego, poprojektowego działania. Działania programowe realizowane były równolegle w siedmiu miejscowościach gminy Orneta.

Projekt „Wiejskie ciśnienie” miał być odpowiedzią na lokalne bolączki, szansą na realną zmianę i stworzenie trwałej sieci współpracy aktywnych miejscowości, organizacji, liderów lokalnych. Jego celem było budowanie kapitału społecznego poprzez stworzenie partnerstwa opartego na wzajemnym zaufaniu i relacjach. Projekt, którego działania w praktyce rozpoczęły się dopiero we wrześniu 2014 r. był szaloną podróżą przez 7 miejscowości z terenu gminy Orneta. Miał pomóc zdefiniować wspólne interesy i integrować różne miejscowe grupy społeczne. Ponadto miał umożliwić stworzenie przestrzeni do otwartej komunikacji, informacji, wzajemnej wymiany doświadczeń. A przede wszystkim doprowadzić do wzmocnienia wiary we własne możliwości oraz skuteczności partnerskiego działania.
Warsztaty integracyjne wsi

Każdy warsztat integracyjny był realizowany według wypracowanego wspólnie przez liderów scenariusza:
1.    Przywitanie - promocja wsi, prezentacja wyróżnika, identyfikacji wsi
2.    Integracja - zajęcia angażujące gości np.: warsztaty tematyczne przedstawiające zasoby wsi, gry i zabawy integracyjne przygotowane przez gospodarza;
Dodatkowe elementy obowiązkowe:
1.    Każdy wizytujący przywozi gospodarzowi pamiątkę – prezent;
2.    Każda wioska-gospodarz planuje obowiązkowy element stroju/zaskoczenia dla swoich gości. Przed spotkaniem wieś, która jest gospodarzem, ustala temat przewodni dla przebrania się gości.


Mingajny, Wola Lipecka
Mieszkańcy Mingajn zaprezentowali tematy związane z ich zasobem, czyli bogactwem naturalnym ich otoczenia. Prezentację współprzygotował i prowadził leśniczy, który włączył się w przyjęcie gości wraz z mieszkańcami Mingajn.
Nie zabrakło wspólnego śpiewania, opowieści o historii wsi oraz poczęstunku przy ognisku. Wszyscy uczestnicy, którzy przyjechali do Mingajn przed wyjazdem do Woli Lipeckiej przebrali się w odświętne stroje weselne.
Mieszkańcy Woli Lipeckiej przygotowali tradycyjną zabawę weselną z oczepinami pary młodej. Zabawę prowadził wodzirej, który prowadził konkursy i zapraszał wszystkich do wspólnej zabawy. Mieszkańcy Woli Lipeckiej przygotowali także tradycyjny stół weselny z potrawami najczęściej spotykanymi na weselach. Przedstawione obrzędy była doskonałym momentem do zapoznania się wszystkich uczestników spotkania.

Henrykowo
Mieszkańcy Henrykowa wykorzystali wyróżnik „Wioski Strachów” i stworzyli obwoźną paradę po miejscach strasznych i dziwnych. Wszyscy uczestnicy spotkania byli przebrani za różne straszydła i dziwadła. Mieszkańcy Henrykowa z dużym zainteresowaniem i radości przyglądała się przejeżdżającym i przechodzącym straszydłom. Parada miała kilka punktów na trasie, w których straszydła musiały wykonać różne zadania by móc przejechać dalej. Parada zakończyła się w gospodarstwie agroturystycznym, gdzie gospodarze przygotowali ciekawy program artystyczno-integracyjny oraz poczęstunek dla gości.

Opin, Karbowo.
Mieszkańcy Opina przygotowali manualne warsztaty tkackie, wykorzystując w ten sposób rękodzielnictwo jako wyróżnik wsi. Uczestnicy spotkania mogli nauczyć się tkactwa z wykorzystaniem żywego krosna. Przygotowane zabawy i gry integracyjne podkreślały bardzo żywiołowy charakter spotkania. Gospodarze kreowali czas uczestnikom w sposób bardzo aktywny i widowiskowy.
Mieszkańcy Karbowa mogliśmy usłyszeć legendę o Dziedzicu, czarownicy i sile wielkiej miłości, pokonać kolejne stacje poznając wieś i jej zasoby, uczestniczyć w paleniu czarownicy na stosie i ognisku z kiełbaskami.

Bażyny, Dąbrówka
Bażyńska gra terenowa zaangażowała uczestników do rannego joggingu po wsi. Znaki na drzewach, mapy w każdym zespole i wyznaczone zadania gry terenowej. Drużyny zostały podzielone miejscowościami, by odnaleźć poszczególne miejsca z mapy, dowiedzieć się o ich historiach i wykonać określone zadania. Po powrocie do świetlicy wiejskiej przedstawiono krótkie etiudy teatralne nawiązujące do zasłyszanych, podczas gry terenowej, opowieści. Przedstawiono również elementy ćwiczeń związane z popularną zabawą taneczną, zumba. Wielu z przyjezdnych miało okazje po raz pierwszy zwiedzić kościół, młyn czy szkołę w Bażynach.
Mieszkańcy Dąbrówki zamienili na kilka godzin swoją wieś  w dawne czasy PRL-u. Królowały długie kolejki po kartki, za które otrzymywało się różne specjalności z Dąbrówki. Odtworzono sklep, w którym można było znaleźć jedynie papier toaletowy, ocet i musztardę, który zadziwił najmłodszych uczestników spotkania. W programie znalazł się szereg zadań sprawnościowych do wykonania, z którymi mierzyli się goście. Finałem była potańcówka w PRL-owskim bufecie z przebojami z lat 60, 70 i 80-tych..

Bażyny

Dąbrówka

Henrykowo